- سایه خزک (یَ / یِ خَ زَ)
رستنی و نباتی باشد بقدر یک گز و با خطهای سفید که با نان خورند، هندش چچوندا گویند. (برهان) (آنندراج)
معنی سایه خزک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یَ / یِ خُ)
لغت نامه دهخدا
خشک شده در سایه (مرکب) ، کشمش سبز که در سایه خشک کنند و بدان سایه خشک گویند. (مؤلف)
(یَ / یِ گَ زَ)
لغت نامه دهخدا
کژدم اهوازی که آنرا بتازی رتیلا گویند. (آنندراج). قسمی از عنکبوت. (ناظم الاطباء) ، جانوری که می چسبد بر خایۀ حیوانات و خون آنرا می مکد. (ناظم الاطباء). کرمکی است با خایۀ سگ و دیگر چارپایان بچسبد و خون آنها بمکد و ظاهراً کنه عبارت از آنست. (از آنندراج) :
آفت خایه همچو خایه گزک.
شرف الدین شفائی (از آنندراج)
آفت خایه همچو خایه گزک.
شرف الدین شفائی (از آنندراج)
(یَ خُشْ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان دژگان بخش بستک شهرستان لار واقع در 132 هزارگزی جنوب خاوری بستک و 2 هزارگزی شوسۀ لار به لنگه. هوای آن گرم و دارای 243 تن سکنه است. آب آنجا از چاه و باران تأمین میشود. محصول آن غلات و خرما و شغل اهالی زراعت. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)
(یَ / یِ خوَشْ /خُشْ)
لغت نامه دهخدا
درخت نارون پربرگ و خوش سایه است. (برهان) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج) (جهانگیری)
(یَ / یِ یِ خُ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از پادشاه و این ترجمه ظل اﷲ است. (آنندراج). پادشاه عصر. (ناظم الاطباء) :
اقلیم پارس را غم از آسیب دهر نیست
تا بر سرش بود چو تویی سایۀ خدا.
سعدی (گلستان).
رجوع به سایه شود
اقلیم پارس را غم از آسیب دهر نیست
تا بر سرش بود چو تویی سایۀ خدا.
سعدی (گلستان).
رجوع به سایه شود
